سایت همسریابی شیدایی - 275 هزار نفر آماده ازدواج دائم و موقت

يکي از مهم‌ترين اين علل رعايت نکردن اصول و قواعد گوش کردن است. ما آدم‌ها اغلب مواقع به طور کامل و دقيق به حرف‌هاي فرد مقابل‌مان گوش نمي‌دهيم و به همين علت مدام دچار سوء تفاهم و سوء برداشت مي‌شويم و نامزدها نه تنها از اين امر مستثني نيستند بلکه به علت اينکه تازه با هم آشنا شده‌اند بيشتر مرتکب اين اشتباه و در نهايت دلخوري و دل‌شکستگي فرد مقابل مي‌شوند. براي جلوگيري از اين اشتباه کافي ست ياد بگيريم درست گوش کنيم تا بتوانيم درست پاسخ داده يا عمل کنيم.

قواعد گوش دادن

توجه: يکي از مهم‌ترين پيش نيازهاي گوش دادن درست، توجه به حرف‌هاي فرد مقابل (گوينده) است. افراد براي اين کار بايد تمام حواس خود را روي گوش دادن متمرکز سازند و از تمام چيزهايي که ممکن است موجب پرت شدن حواسشان شود، اجتناب کنند.

استفاده از علائم کلامي و غيرکلامي: گاهي افراد براي اينکه به گوينده ثابت کنند که کاملاً به صحبت‌هايش توجه دارند و او را به ادامه صحبت تشويق نمايند، مي‌توانند از روش‌هاي مختلفي که در زير به برخي از آن‌ها اشاره مي‌شود، استفاده کنند.

علائم کلامي

تصديق

اين نوع از علايم کلامي شامل کلمات و عباراتي است که نشانه تاييد يا موافقت با اعمال و گفتار طرف مقابل است. از تصديق براي تقويت قسمت‌هاي مهم گفتار طرف تعامل و جهت دادن به آن استفاده مي‌نماييم. نمونه‌هاي آن عبارتند از «بله»، «درسته»، «همين‌طور است که شما مي‌گوييد» و...

تحسين

تحسين هم مانند تصديق نوعي تقويت مثبت است ولي فراتر از يک تاييد ساده يا توافق با گفتار و اعمال فرد مقابل مي‌باشد. از انواع تحسين کلامي مي‌توان به عباراتي مانند «آفرين!»، «چه جالب!»، «ادامه بده»، «عاليه» اشاره نمود که متناسب با وضعيت به کار مي‌روند.

حالات چهره بيانگر هيجانات دروني افراد است که نسبت به صحبت‌هاي شخص مقابل ابراز مي‌کنند. مانند «بالا انداختن ابروها» که نشانه تعجب شنونده است

انعکاس احساسات

انعکاس احساسات نوعي همدردي به حساب مي‌آيد و کاربرد آن زماني است که شخص مقابل نياز به يک همدرد براي کسب آرامش دارد. مثلاً وقتي کسي ناراحت، عصباني و آشفته حال است بايد از اين فن استفاده نمود. براي بازگرداندن احساسات بايد به دقت به صحبت‌هاي فرد مقابل گوش فرا داد تا از نيازها و مسائل اصلي او باخبر شد و گفتار را بر اساس آن نيازها تنظيم نمود.

تعبير و تفسير کردن

در اين روش افراد با استفاده از گنجينه لغات شخصي خود، مطالبي را که شنيده‌اند براي گوينده تفسير مي‌کنند. با اين کار هم مطمئن مي‌شوند که سخنان گوينده را درست فهميده‌اند و هم نشان مي‌دهند که در طول تعامل با دقت به سخنانش توجه مي‌کرده اند.

علايم غير کلامي

پاسخ‌هاي غير کلامي نيز نقش مهمي در گوش دادن ايفا مي‌کنند. برخي از اين رفتارها نشانه توجه به گوينده و برخي هم نشانه بي‌توجه اي به اوست که بايد به آن‌ها اهميت داد.

تکان دادن سر

سر تکان دادن در مذاکره، علامت توجه به صحبت‌هاي فرد مقابل است. اين مسئله باعث تشويق گوينده به ادامه تعامل مي‌شود.

حالت چهره

حالات چهره بيانگر هيجانات دروني افراد است که نسبت به صحبت‌هاي شخص مقابل ابراز مي‌کنند. مانند «بالا انداختن ابروها» که نشانه تعجب شنونده است.

وضعيت بدن: وضعيت بدن نيز مي‌تواند معرف نگرش‌هاي مثبت، منفي و سطح هيجانات و تمنيات باشد؛ لذا بايد به نحوه نشستن يا ايستادن بسيار توجه نمود. معمولاً گوينده با توجه به وضعيت بدني فرد مقابل خود تصميم به ادامه يا قطع مذاکره مي‌نمايد.

تماس چشمي مستقيم: تماس چشمي نشانه گوش دادن به صحبت‌هاي فرد مقابل است. معمولاً در زمان تعامل افرادي که شنونده‌اند بيشتر از گويندگان از نگاه ـ به ويژه نگاه‌هاي طولاني ـ استفاده مي‌نمايند.

استفاده از سؤال: شنونده خوب کسي نيست که در تمام زمان صحبت سکوت کند. شنونده خوب فردي است که اگر در ميان سخن، به موضوعي برخورد که برايش ابهام داشت يا در مورد آن اطلاعاتي نداشت، از فرد مقابل (گوينده) سؤال بپرسد. اگر اين امر در جاي مناسب خود و براي روشن شدن نکات مهم صورت پذيرد، نه تنها زشت نيست بلکه کاملاً مفيد هم هست و از بروز بسياري از سوءتفاهم جلوگيري مي‌کند. علاوه بر اين سؤال کردن به گوينده نشان مي‌دهد که به صحبت‌هايش توجه شده است.

بازگو کردن صحبت‌ها: بازگو کردن صحبت‌هاي فرد مقابل باعث مي‌شود که تعامل ميان دو نفر از تکراري شدن، پراکندگي، غيرمتمرکز بودن، بي هدفي و... خارج شده و بر يک موضوع تمرکز يابد. علاوه بر اين از بروز سوء تفاهم نيز جلوگيري مي‌کند.

خلاصه کردن: اين روش زماني که افراد در مورد موضوع بسيار مهمي سخن مي‌گويند يا مي‌خواهند در مورد آن (موضوع مهم) تصميم بگيرند يا قصد حل مشکلي را دارند، به کار گرفته مي‌شود. خلاصه کردن صحبت‌هاي فرد مقابل نه تنها باعث مي‌شود که شنونده همان پيامي را که قصد گوينده بوده دريافت نمايد بلکه از بروز سوء تفاهم نيز جلوگيري مي‌کند.

منبع: تبيان

يکي از مهم‌ترين اين علل رعايت نکردن اصول و قواعد گوش کردن است. ما آدم‌ها اغلب مواقع به طور کامل و دقيق به حرف‌هاي فرد مقابل‌مان گوش نمي‌دهيم و به همين علت مدام دچار سوء تفاهم و سوء برداشت مي‌شويم و نامزدها نه تنها از اين امر مستثني نيستند بلکه به علت اينکه تازه با هم آشنا شده‌اند بيشتر مرتکب اين اشتباه و در نهايت دلخوري و دل‌شکستگي فرد مقابل مي‌شوند. براي جلوگيري از اين اشتباه کافي ست ياد بگيريم درست گوش کنيم تا بتوانيم درست پاسخ داده يا عمل کنيم.

قواعد گوش دادن

توجه: يکي از مهم‌ترين پيش نيازهاي گوش دادن درست، توجه به حرف‌هاي فرد مقابل (گوينده) است. افراد براي اين کار بايد تمام حواس خود را روي گوش دادن متمرکز سازند و از تمام چيزهايي که ممکن است موجب پرت شدن حواسشان شود، اجتناب کنند.

استفاده از علائم کلامي و غيرکلامي: گاهي افراد براي اينکه به گوينده ثابت کنند که کاملاً به صحبت‌هايش توجه دارند و او را به ادامه صحبت تشويق نمايند، مي‌توانند از روش‌هاي مختلفي که در زير به برخي از آن‌ها اشاره مي‌شود، استفاده کنند.

علائم کلامي

تصديق

اين نوع از علايم کلامي شامل کلمات و عباراتي است که نشانه تاييد يا موافقت با اعمال و گفتار طرف مقابل است. از تصديق براي تقويت قسمت‌هاي مهم گفتار طرف تعامل و جهت دادن به آن استفاده مي‌نماييم. نمونه‌هاي آن عبارتند از «بله»، «درسته»، «همين‌طور است که شما مي‌گوييد» و...

تحسين

تحسين هم مانند تصديق نوعي تقويت مثبت است ولي فراتر از يک تاييد ساده يا توافق با گفتار و اعمال فرد مقابل مي‌باشد. از انواع تحسين کلامي مي‌توان به عباراتي مانند «آفرين!»، «چه جالب!»، «ادامه بده»، «عاليه» اشاره نمود که متناسب با وضعيت به کار مي‌روند.

حالات چهره بيانگر هيجانات دروني افراد است که نسبت به صحبت‌هاي شخص مقابل ابراز مي‌کنند. مانند «بالا انداختن ابروها» که نشانه تعجب شنونده است

انعکاس احساسات

انعکاس احساسات نوعي همدردي به حساب مي‌آيد و کاربرد آن زماني است که شخص مقابل نياز به يک همدرد براي کسب آرامش دارد. مثلاً وقتي کسي ناراحت، عصباني و آشفته حال است بايد از اين فن استفاده نمود. براي بازگرداندن احساسات بايد به دقت به صحبت‌هاي فرد مقابل گوش فرا داد تا از نيازها و مسائل اصلي او باخبر شد و گفتار را بر اساس آن نيازها تنظيم نمود.

تعبير و تفسير کردن

در اين روش افراد با استفاده از گنجينه لغات شخصي خود، مطالبي را که شنيده‌اند براي گوينده تفسير مي‌کنند. با اين کار هم مطمئن مي‌شوند که سخنان گوينده را درست فهميده‌اند و هم نشان مي‌دهند که در طول تعامل با دقت به سخنانش توجه مي‌کرده اند.

علايم غير کلامي

پاسخ‌هاي غير کلامي نيز نقش مهمي در گوش دادن ايفا مي‌کنند. برخي از اين رفتارها نشانه توجه به گوينده و برخي هم نشانه بي‌توجه اي به اوست که بايد به آن‌ها اهميت داد.

تکان دادن سر

سر تکان دادن در مذاکره، علامت توجه به صحبت‌هاي فرد مقابل است. اين مسئله باعث تشويق گوينده به ادامه تعامل مي‌شود.

حالت چهره

حالات چهره بيانگر هيجانات دروني افراد است که نسبت به صحبت‌هاي شخص مقابل ابراز مي‌کنند. مانند «بالا انداختن ابروها» که نشانه تعجب شنونده است.

وضعيت بدن: وضعيت بدن نيز مي‌تواند معرف نگرش‌هاي مثبت، منفي و سطح هيجانات و تمنيات باشد؛ لذا بايد به نحوه نشستن يا ايستادن بسيار توجه نمود. معمولاً گوينده با توجه به وضعيت بدني فرد مقابل خود تصميم به ادامه يا قطع مذاکره مي‌نمايد.

تماس چشمي مستقيم: تماس چشمي نشانه گوش دادن به صحبت‌هاي فرد مقابل است. معمولاً در زمان تعامل افرادي که شنونده‌اند بيشتر از گويندگان از نگاه ـ به ويژه نگاه‌هاي طولاني ـ استفاده مي‌نمايند.

استفاده از سؤال: شنونده خوب کسي نيست که در تمام زمان صحبت سکوت کند. شنونده خوب فردي است که اگر در ميان سخن، به موضوعي برخورد که برايش ابهام داشت يا در مورد آن اطلاعاتي نداشت، از فرد مقابل (گوينده) سؤال بپرسد. اگر اين امر در جاي مناسب خود و براي روشن شدن نکات مهم صورت پذيرد، نه تنها زشت نيست بلکه کاملاً مفيد هم هست و از بروز بسياري از سوءتفاهم جلوگيري مي‌کند. علاوه بر اين سؤال کردن به گوينده نشان مي‌دهد که به صحبت‌هايش توجه شده است.

بازگو کردن صحبت‌ها: بازگو کردن صحبت‌هاي فرد مقابل باعث مي‌شود که تعامل ميان دو نفر از تکراري شدن، پراکندگي، غيرمتمرکز بودن، بي هدفي و... خارج شده و بر يک موضوع تمرکز يابد. علاوه بر اين از بروز سوء تفاهم نيز جلوگيري مي‌کند.

خلاصه کردن: اين روش زماني که افراد در مورد موضوع بسيار مهمي سخن مي‌گويند يا مي‌خواهند در مورد آن (موضوع مهم) تصميم بگيرند يا قصد حل مشکلي را دارند، به کار گرفته مي‌شود. خلاصه کردن صحبت‌هاي فرد مقابل نه تنها باعث مي‌شود که شنونده همان پيامي را که قصد گوينده بوده دريافت نمايد بلکه از بروز سوء تفاهم نيز جلوگيري مي‌کند.

منبع: تبيان

او تنها لبخندی می زند و تبریک می گوید و سپس به سراغ کارهای خود می رود. زن برای هزارمین بار از خود می پرسد که چرا او و شوهرش خیلی کم با هم حرف می زنند و چرا او تمایلی ندارد در مورد ارتقای شغلی من بیشتر بداند: «من می دانم که او به من اهمیت می دهد و از پیشرفت من خوشحال می شود. هر وقت از او می پرسم آیا مشکلی وجود دارد، می گوید نه، همه چیز عالی است، اما به گمان من این طور نیست. در حقیقت، سکوت او به شدت بر رابطه ما تأثیر گذاشته. من احساس آزردگی، عصبانیت و گیجی می کنم.»

سکوت شاید بدترین مشکلی باشد که یک زوج خوشبخت می توانند با آن مواجه شوند. مشکلی که در نگاه خیلی ها مشکل به حساب نمی آید اما می تواند کیفیت زندگی را 50 تا 70 درصد کاهش دهد. اگر تازه ازدواج کرده اید و هنوز در دوران پر شر و شور نامزدی به سر می برید ممکن است خیلی با این موضوع درگیر نشده باشید اما این به معنی آن نیست که هیچ وقت با چنین مشکلی رو به رو نخواهید شد. پس لازم است قبل از رو در رو شدن با این مشکل آمادگی هایی را کسب کنید:

در آغاز رابطه، مرد بیشتر صحبت خواهد کرد تا خواسته های خود را اعمال کند. سپس، به تدریج، صحبت های او کمتر و کمتر می شود. اما زن هنگامی که با مردی احساس راحتی کند، بیشتر صحبت می کند. یکی از عمده ترین دلایلی که زنان و شوهرانشان در ارتباط برقرار کردن با همدیگر مشکل دارند این است که آنها تصورات متفاوتی از موضوع صحبت خود دارند. در ادامه سه شکایت رایج تری که زنان در این مورد دارند ذکر می شود.

در مورد احساساتش حرف نمی زند

برخی زن ها می گویند که نامزد یا همسرشان هنگامی که ناراحت یا افسرده اند صحبت نمی کنند. این سکوت برای زنان کشنده است، زیرا به فکر فرو می روند که چه مشکلی پیش آمده است. روان شناسان می گویند که این به طور طبیعی اتفاق می افتد. زیرا پسران و دختران در طول دوران رشد می آموزند که هیجاناتشان را به طور متفاوتی ابراز کنند. رابرت می هی، روانشناس، می گوید طی دوران رشد، دختران برای این که احساساتشان را بروز دهند تشویق می شوند و پسران می آموزند که این کار زنانه، بیهوده و بی نتیجه است. بنابراین، مردان با در خود فرو رفتن به این فکر می کنند که برای مواجهه با مشکل چه راهکارهایی وجود دارد.

مرد تمایل دارد در مورد مباحث تکلیف محوری مثل فرستادن بچه ها به دانشگاه و افزایش مالیات و حقوق بحث کند. او نمی تواند به موضوعی بپردازد که نمی تواند بر آن تأثیر بگذاردپیگیر حرف نمی شود و گفت و گو را ادامه نمی دهد

نوع گفت و گوی زنان که گفت و گوی آزاد است اغلب باعث می شود که مردان دنبال حرف را نگیرند. زنان به جزییات شخص علاقه مندتر هستند. آنها از شوهرانشان انتظار دارند در این نوع گفت و گو شرکت کنند، اما اغلب مردها نمی دانند چگونه می توانند این کار را بکنند برای مرد صحبت صمیمی به معنای حرف زدن از احساسات و جزئیات شخصی نیست. مرد تمایل دارد در مورد مباحث تکلیف محوری مثل فرستادن بچه ها به دانشگاه و افزایش مالیات و حقوق بحث کند. او نمی تواند به موضوعی بپردازد که نمی تواند بر آن تأثیر بگذارد.

با همه صحبت می کند جز من

برخی زن ها گله می کنند هنگامی که شوهرانشان از سر کار به خانه می ایند، به آنها می گویند حوصله صحبت کردن ندارند، چون خیلی خسته اند اما اگر همان موقع یک دوست با آنها تماس بگیرد، زمان زیادی با او صحبت می کنند. برای زن گفت و گو نشان دهنده دلبستگی، علاقه و محبت است. اما برای مرد گفت و گو کار است، زیرا آنها از آن برای تحت تأثیر قرار دادن دیگران و بازگو کردن اطلاعات استفاده می کنند. در خانه آنها تمایل دارند آرامش داشته باشند و دوست ندارند بحث کنند. زنان و مردان به رغم دیدگاه های متفاوتشان، می توانند مشکلات ارتباطی شان را حل کنند.

***  پس برای این که شوهرتان با شما درد دل کند این راهبردها را به کار گیرید:

زمان مناسبی را برای گفت و گو انتخاب کنید

این مسأله بسیار مهم است. شما ممکن است که بسیار علاقمند باشید که بعد از بازگشت از کار، با شوهرتان صحبت کنید، اما او در آن موقع نیاز به آرامش داشته باشد. پس بهترین راه این است که بعداً گفت و گو کنید.

در مقابل سکوت شوهرتان سکوت نکنید

گاهی اوقات سکوت مرد باعث ایجاد احساس ناکامی و عصبانیت در زن می شود. برای اجتناب از این موقعیت، موقعی که شوهرتان پاسخ نمی دهد سکوت نکنید. به او بگویید: «می توانی به من بگویی چرا برای تو سخت است بگویی به چه فکر می کنی؟» اگر او باز هم پاسخ نداد، راحت از کنار سکوتش رد نشوید. به او بگویید تمایل دارید در مورد آینده صحبت کنید. او را متوجه کنید که شما انتظار شنیدن پاسخ دارید.

جزییات را بپرسید

سؤالات دقیق بپرسید. این گونه سؤال نکنید که «امروز کار چطور بود؟» زیرا او می تواند در یک کلمه جواب بدهد که عالی بود یا افتضاح بود. در مقابل، از جزئیات کارش سؤال کنید. مشخص تر شدن سؤال باعث می شود که او با احتمال بیشتری به سؤال شما به طور جزئی و با دقت پاسخ بدهد.

مراقب اشاره های غیر کلامی تان باشید

اگر شما هنگام صحبت کردن کتاب ورق بزنید، کار را برای این که شوهرتان ساکت بماند آسان کرده اید. برای بهتر شدن گفت و گو سعی کنید حالت چهره تان خنثی باشد، بدنتان آرام و لحن صدایتان نه بسیار بلند باشد، نه بسیار آرام.

علائق مشترکتان را توسعه دهید

زوج هایی که همه توجهشان را بر بچه ها یا کارشان متمرکز می کنند اغلب در می یابند که بسیار کم با همدیگر صحبت می کنند. شرکت در فعالیت های متفاوت و جدید از جمله پیاده روی و مسافرت همراه با همسرتان باعث می شود که شما به مقدار بسیار بیشتری با همدیگر صحبت کنید.

هنگامی که شوهرتان صحبت می کند، به حرف های او توجه کنید و اجازه ندهید ذهنتان منحرف شود. مهارت های گوش فرا دادن فعال را به کار ببرید. چیزی را که شوهرتان می گوید به زبان خودتان بازگو کنید

با دقت گوش دهید

هنگامی که شوهرتان صحبت می کند، به حرف های او توجه کنید و اجازه ندهید ذهنتان منحرف شود. مهارت های گوش فرا دادن فعال را به کار ببرید. چیزی را که شوهرتان می گوید به زبان خودتان بازگو کنید. هنگام صحبت او مخالفت نکنید و وسط حرف هایش نپرید. گوش فرا دادن فعالی می تواند به او کمک کند تا راحت باشد.

منصفانه بحث کنید

اکثر زوج ها نمی دانند که چگونه بحث سالمی داشته باشند. بسیاری از مردان تلاش می کنند به طور کلی از بحث کردن اجتناب کنند، زیرا می ترسند که این بحث تبدیل به یک مشاجره توان فرسا شود. برای مقابله با این مسأله یاد بگیرید که سازنده بحث کنید. از به کار بردن الفاظ منفی، جملاتی که با «تو هرگز ...» یا «تو همیشه ...» شروع می شوند، ایجاد احساس گناه و دوباره مطرح کردن اشتباهات گذشته اجتناب کنید. در مورد این که اکنون چه احساسی دارید صحبت کنید و به نقشتان در بروز مشکل اشاره کنید. همه تقصیرها را به گردن شوهرتان نیندازید؛ حتی اگر فکر می کنید واقعاً در این مورد خاص او مقصر است.

از مشاوران و روانشناسان کمک بگیرید

اگر شما راهبردهای بالا را به کار گرفتید اما هنوز مشکل وجود دارد، سراغ مشاور بروید.

منبع: تبیان

اولین چیزی که ممکن است قبل از یک قرار ملاقات اتفاق بیفتد، احساس آشفتگی و وحشت است. ممکن است تا به حال براي يافتن مرد ايده آل خود با افراد زیادی قرار ملاقات داشته باشید، اما هر بار این احساس رخ می‌دهد. بعد از قرار، با اینکه همه چیز عالی و خوشایند بوده باز ممکن است دچار این احساس شوید، چون اینجاست که مجبور می‌شوید در مورد این موقعیت و فرد مزبور کمی فکر کنید. باید تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید با این فرد ادامه دهید یا اینکه همه ی وعده هایی را که شب گذشته با طرف داشته اید را امروز صبح فراموش کرده اید و نمی‌خواهید ادامه دهید. این مسئله برای همه ی ما اتفاق می‌افتد. همه ی ما در چنین موقعیت هایی احساس آشفتگی می‌کنیم.

برای بسیاری از افراد، روز های بعد از قرار روزهای فوق العاده ای هستند. احساس جذابیت و علاقه می‌کنید و احساس می‌کنید که کسی هست که دوستتان می‌دارد و برایش جذابیت دارید. اما ممکن است در قرار دوم به این نتیجه برسید که کاملاً در اشتباه بوده اید و احساستان درست نبوده است. پس از اتمام قرار ملاقات دوم، باز احساس فوق العاده ای به شما دست می‌دهد چون این بار دیگر آزمایشی واقعی بوده است و یکدیگر را دقیق تر مورد بررسی قرار داده اید. وفاداری‌ها،قوه ی تعقلتان و جنبه های دیگر شخصیتیتان مورد آزمایش قرار می‌گیرد. تا این مرحله شما نباید هیچگونه رابطه ی فيزيكي با فرد داشته باشید.

بعد از قرار ملاقات دوم اگر واقعاً به این فرد علاقه مند شده باشید، احساس اضطراب و نگرانی خواهید داشت، نگرانی برای از دست دادن این فرد. یا ممکن است این نگرانی به خاطر این باشد که فکر می‌کنید برای علاقه مند شدن عجله کرده اید و دوست دارید که از این مسئله خلاص شوید. اینجاست که ممکن است یک آینده ی ایدآل، دچار فاجعه و مصیبت شود. دست از نگران بودن بردارید و بگذارید که زندگی مسیر همیشگی اش را طی کند. خونسردیتان را حفظ کنید، هیچ جای نگرانی نیست. و در هیچ کار هم عجله نکنید.

از طرف دیگر ممکن است هنوز مطمئن نشده باشید که با این فرد صمیمیت برقرار کنید یا خیر، اما باز هم نگران نباشید. جذابیت روزهای اول آشنایی با یک فرد در همین است. در یک رابطه ی طولانی مدت، این روزها دیگر تکرار نمی‌شوند، پس سعی کنید که تا می‌توانید از این جو لذت ببرید. لزومی ندارد که یک رابطه ی جدیدی حتماً به ازدواج ختم شود. دقت داشته باشید که این قرار های ملاقات برای آشنایی شما با این فرد برای این ترتیب داده شده تا شما ضمن آشنایی بیشتر با فرد مورد نظر به این نتیجه برسید که آیا این فرد همسفر خوبی برای آینده شما می‌تواند باشد یا نه؟ دیگر چنین طرز فکری نداشته باشید و از قرارهایتان نهایت لذت را ببرید.

تردیدهای زیادی در روزهای اول آشنایی وجود دارد، مثل اولین برخورد، اینکه سر قرار بروید یا نه، اینکه تلفن کنید یا نه، چه می‌شود اگر او سر موقع به شما تلفن نکند و...همینطور جلو می‌رود و هر روز تردیدها و دوراهی های جدیدی برایتان پیش می‌آید مثل اینکه، او را برای صرف قهوه دعوت کنید یا نه، اینکه با او به سينما برويد یا نه، اگر احساستان نسبت به او بیشتر شد چه کنید و....باز هم چیزی که به شما کمک می‌کند تغییر طرز فکرتان است، باید بگذارید زندگی روال عادی خود را طی کند، نباید نگرانی در مورد چیزی به خودتان راه دهید. شما زندگی همیشگیتان را داشته باشید، سر موقع همیشگی به باشگاه بروید، کارهایتان را انجام دهید و نگذارید که زندگیتان از مسیرش منحرف شود.

وقتی دیر به دیر قرار ملاقات داشته باشید، آن انرژی لازم برای پیشبرد یک رابطه وجود نخواهد داشت. باید از همه فرصت هایتان استفاده کنید و با فرد مورد نظر بگذرانید. اگر فردی را واقعاً دوست داشته باشید، طبیعتاً می‌خواهید همیشه با او باشید تا بتوانید او را بیشتر بشناسید و عاشقش شوید. برای این منظور باید قرار ملاقات هایتان را بیشتر کنید تا صمیمیت بین شما بیشتر شود و گرنه فقط وقتتان را تلف کرده اید.

اولین چهار هفته زمان مهمی است چون در این دوران است که همدیگر را خواهید شناخت. اگر بتوانید این دوران را به خوبی پشت سر بگذارید، حتماً خواهید توانست رابطه ی محکمی ایجاد کنید. به عقیده‌ی من از هر گونه رابطه و برخورد خارج از چهر چوب معمول در این دوران و تا قبل از ازدواج خودداری کنید. این دوران فقط دوران آشنایی است و اینکه ببینید از هر لحاظ با هم سازگاری دارید یا خیر. دوران پر خاطره ای خواهد بود، پس سعی کنید بهترین استفاده را ازاین دوران ببرید.

ممکن است احساس بی ثباتی و آشفتگی کنید، اما همه ی ما وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم تا ببینیم عاشق شدنمان چه روندی داشته است، یاد چهار هفته ی اول آشنایی می‌افتیم. سعی کنید این چهار هفته را به قشنگ ترین حالت ممکن بگذرانید .

منبع:mosalman.net

اگر به تازگي زندگي مشترک خود را آغاز کرده ايد، با رعايت نکات ساده و در عين حال، بسيار حساس زير، مي توانيد از زندگي تان لذت برده و براي همسرتان، همراهي هميشگي باشيد: - هدفي مشترک را در نظر بگيريد. با هم فکري براي خود و همسرتان، هدف مشترکي داشته باشيد و براي رسيدن به آن، يکديگر را کمک کنيد. - خودخواه و خود راي نباشيد و به نظر همسرتان هم توجه داشته باشيد، تا بتوانيد لذت هاي معنوي را درک کنيد. - عيب هاي خود را ببينيد. فقط به دنبال عيب جويي از همسرتان نباشيد، عيوب خود را نيز رفع کنيد. - قدرشناس باشيد. قدر محبت هاي پدر، مادر، همسر و دوستان تان را بدانيد و سپاس گزار الطاف خداوند باشيد تا به تقديرهاي او راضي شويد. آن چه مورد رضايت خداوند نيست را انجام ندهيد تا اطمينان و عزت نفس بيشتري بيابيد. - اهل عمل و مسئووليت پذيري باشيد. به جاي توقع داشتن از ديگران، به فکر انجام مسئووليت هاي و وظايف خود باشيد. -

به ارزش هاي اعتقادي و فرهنگي يکديگر احترام بگذاريد. فقط به دنبال عيب جويي از همسرتان نباشيد، عيوب خود را نيز رفع کنيد. - مثبت بينديشيد و اضطراب را از خود دور سازيد. اگر بپذيريد هر کاري از جانب خداوند خير است، در زندگي اضطراب نخواهيد داشت. - هرگز دشنام ندهيد و جدال نکنيد. بحث و جدل، آتش کينه را در دل شعله ور ساخته و حرمت ميان زن و شوهر را خدشه دار مي کند. -

دلي آرام و نيک خواه داشته باشيد. دل آرامي، يکي از راه هاي برقراري صلح و صفا بين شما و همسرتان است. براي رسيدن به آرامش، بايد به خداوند نزديک شد از ويژگي هاي همسر دل آرامي، مثبت انديشي، ايمان، جاذبه ي فکري و اميدواري ست. عشق - عاشقانه زندگي کنيد. براي رسيدن به عشق، از انجام هيچ کاري کوتاهي نکنيد. - حساسيت هاي رفتاري همسرتان را بشناسيد و به آنها اهميت دهيد تا موجب بروز اختلال در روابط تان نشود. - پيش از صحبت، تفکر کنيد. هر گاه حرفي مي زنيد، از قبل، به عواقب آن فکر کنيد تا بعد، شرمنده و پشيمان نشويد. يا توجه به شرايط روحي و جسمي همسرتان حرف بزنيد و از پرحرفي بپرهيزيد. - تا جايي که مي توانيد، با يکديگر غذا بخوريد. جمع شدن افراد خانواده دور ميز يا سفره ي غذا، موجب افزايش روابط عاطفي و احساس نزديکي بيشتر آنان خواهد شد. - شبکه ارتباطي خود را گسترش دهيد، يکي از علت هاي ايجاد افسردگي در خانواده ها، قطع ارتباظ با محيط بيرون از خانه است. اگر شما و همسرتان، نظرات متفاوتي در مورد نوع تفريح و ارتباطات داريد، چيزي را انتخاب کنيد که تا حد ممکن، هر دو، آن را ترجيح مي دهيد. - به رشد يکديگر کمک کنيد. زن و شوهر بايد به منظور رسيدن به درجات معنوي والاتر، ادامه ي تحصيل، اشتغال و... شرايط رشد و پيشرفت يکديگر را فراهم کنند. به جاي توقع داشتن از ديگران، به فکر انجام مسئووليت هاي و وظايف خود باشيد - به يکديگر هديه دهيد، به همسرتان هديه دهيد چون نشان مي دهد به او توجه داريد.

اين مساله به خصوص به آقايان توصيه مي شود چرا که بيشتر مردان معتقدند عشق و علاقه شان به همسرشان را در دل داشته و لذا لزومي ندارد که ان را در عمل نشان دهند در حالي زنان بالعکس تمايل فراواني دارند که به طور آشکار تحت محبت قرار بگيرند لذا هديه دادن و هديه گرفتن مي تواند دريچه جديد ارتباطي را بين زن و مرد بگشايد. - بي ريا و صادق باشيد. اگر با اطرافيان خود صادقانه برخورد کنيد، علاوه بر راحتي خودتان، آنان هم شما را آسان تر مي پذيرند. - به عهده خود وفا کنيد. اگر قولي به همسرتان مي دهيد، تمام تلاش خود را براي عمل کردن به آن، به کار گيريد. - از نصايح و تجربيات پدر و مادرتان استفاده کنيد. استفاده از نصايح ديگران به اين معنا نيست که به آنان اجازه ي دخالت در زندگي خصوصي خود را بدهيد، بلکه از تجربيات آنان استفاده کنيد. - همسر خود را با ديگران مقايسه نکنيد. اگر چه افراد نقايصي دارند اما خوبي هايي هم دارند. سعي کنيد به نکات مثبت همسر خود فکر کنيد. تفاهم - عيب پوشي کنيد. هميشه اول، خوبي هاي همسرتان را به او بگوييد و بعد با ظرافت، انتقاد کنيد و سعي نماييد معيار نقدهاي تان، منطقي و قابل قبول باشد هم چنين هرگز نزد ديگران، عيب همسر خود را بازگو نکنيد.

- خانواده گرا باشيد. هميشه براي خانواده تان اعتبار قائل شويد و به رشد و پيشرفت هم کمک کنيد. - عذرخواه باشيد و خود نيز عذر ديگران را بپذيريد. - رازدار باشيد. هم اسرار همسرتان را نزد ديگران و هم اسرار ديگران را نزد همسرتان فاش نکنيد. - صبور و باگذشت باشيد. صبر و گذشت موجب مي شود دوستي صميمي براي همسرتان باشيد. - همسرتان را از وضعيت اقتصادي موجود، آگاه کنيد. از درآمد هم، مطلع باشيد تا با هم فکري، برنامه ريزي بهتر انجام دهيد. - به خلوت يکديگر احترام بگذاريد. گاهي اوقات افراد نياز دارند با خود خلوت و تفکر کنند؛ در اين صورت، آرامش همسرتان را به هم نزنيد. هميشه اول، خوبي هاي همسرتان را به او بگوييد و بعد با ظرافت، انتقاد کنيد و سعي نماييد معيار نقدهاي تان، منطقي و قابل قبول باشد هم چنين هرگز نزد ديگران، عيب همسر خود را بازگو نکنيد. - به فکر ايجاد تغييرهاي مثبت در خود و همسرتان باشيد. سعي کنيد تغيير در حرکت به سمت تعالي و بالندگي باشد و پيش از تغيير، راه هاي درست ايجاد آن را بدانيد. - به ياد خدا باشيد و از او کمک بخواهيد. با ياد خدا، دل ها آرام مي گيرد و مطمئن باشيد خداوند به شما کمک خواهد کرد. ماهنامه شادکامي و موفقيت-فاطمه قربان

منبع:نیک صالحی